Cukrzyca i leki uspokajające: co musisz wiedzieć

Znane produkty benzodiazepinowe to valium (diazepam), rohypnol (flunitrazepam), tranxilium (klorazepan) i dormicum (midazolam). Jeśli codziennie przyjmujesz benzodiazepiny, ta substancja czynna gromadzi się w organizmie. Cierpi przez to twoja zdolność koncentracji. Twój chód staje się niepewny. Częściej się przewracasz. Dochodzi do ciężko gojących się złamań kości. Diabetycy i tak zmagają się z tymi wszystkimi problemami. Cukrzyca i benzodiazepiny szkodzą ci więc podwójnie.

Benzodiazepiny są zabronione w następujących przypadkach: ciąża, laktacja, uzależnienia, miastenia (Myastenia gravis), zespół bezdechu sennego, ciężka niewydolność oddechowa, nadwrażliwość na benzodiazepiny. Wszystkie benzodiazepiny koniec końców uzależniają. Dlatego, zgodnie z zasadami, lekarz może przepisywać te leki tylko przez maksymalnie 4 tygodnie.

- zaburzenia układu sercowo-naczyniowego, zwłaszcza bardzo niskie ciśnienie krwi,

- osłabienie mięśni, niebezpieczeństwo upadku,

- nudności, wymioty, biegunka, zaparcia,

- zaburzenia oddychania, spowolniony oddech,

- podwójne widzenie lub niewyraźne widzenie,

- obniżona zdolność reakcji,

- zaburzenia pamięci,

- urojenia, wywołujące depresję.

W rzeczywistości benzodiazepiny nie wpływają bezpośrednio na poziom cukru we krwi. Ale zwiększają ryzyko, że nie zauważysz nocnej hipoglikemii. Wtedy teoretycznie może zachodzić śmiertelne niebezpieczeństwo. Dlatego jako cukrzyk musisz nieco podnieść poziom cukru we krwi w nocy. Jest to oczywiście nonsens w kwestii utrzymania dobrego poziomu cukru we krwi.

Załóżmy, że normalnie żyjesz z nocnym poziomem glukozy we krwi poniżej 140 mg/dl. Ale potem zaczynasz przyjmować benzodiazepiny. W takim przypadku powinieneś zwiększyć swój poziom cukru we krwi w nocy do 160 mg/dl.

Od 2012 roku lekarze wiedzą, że benzodiazepiny mogą powodować otępienie. To samo w sobie jest wystarczająco niekorzystnym działaniem. Wraz ze spadkiem wydajności mózgu poziom glukozy we krwi zawsze będzie się pogarszał, ponieważ nie zwracasz już wystarczającej uwagi na swoją terapię.

Moja babcia była uzależniona od valium. Rodzina nic o tym nie wiedziała. Kiedy moja babcia zmarła w wieku 88 lat, znaleźliśmy około 30 pełnych paczek valium w szafce w salonie w jej mieszkaniu.

Moja babcia nigdy nie próbowała więc uciec od tego leku. Nie dziwi mnie to, ponieważ odstawienie benzodiazepin jest bardzo trudne. W rzeczywistości pomaga tylko odwyk szpitalny.

Alkohol jest mieczem obosiecznym, jeśli chodzi o sen. W rzeczywistości wiele osób uważa, że szybciej zasypia po wypiciu alkoholu. Ale jakość twojego snu bardzo na tym cierpi. Relaksujące fazy głębokiego snu znikają. Często dochodzi do koszmarów i zbyt szybko się budzisz.

Alkohol może prowadzić do ogromnej hipoglikemii u cukrzyków. Tak więc następująca zasada dotyczy wszystkich ludzi, a zwłaszcza diabetyków: pij alkohol odpowiedzialnie i nie później niż na 2 godziny przed snem. Alkohol i benzodiazepiny w ogóle nie są dobrym połączeniem. Może dojść do zatrzymania akcji serca lub oddechu.

Istnieją dobre alternatywy - Fitoterapia to najstarsza metoda uzdrawiania ludzkości. Zna bardzo piękne rośliny uspokajające i hamujące strach: mak, chmiel, walerianę lub kava kava (pieprz metystynowy).