Dlaczego dzisiaj mamy lepsze leki przeciwcukrzycowe?

Przy wszystkich tych substancjach czynnych chodzi o pochodne sulfonylomocznika: Glibenklamid, Glibornuryd, Gliklazyd, Glipizyd, Glikwidon, Glisoksepin, Glimepiryd. Znane nazwy handlowe to: Euglucon, Glibenclamid, Amaryl czy Glimepirid.

Substancje te działają w sposób ukierunkowany na komórki produkujące insulinę. Są to tzw. komórki beta. Pochodne sulfonylomocznika hamują pracę kanałów potasowych w ścianach komórkowych. Komórki beta wytwarzają więcej insuliny – a więcej insuliny to zawsze niższy poziom cukru we krwi.

Substancje te mogą działać tylko wtedy, gdy twoja trzustka nadal pracuje. Ale z biegiem lat twoja cukrzyca będzie się pogłębiać, jeśli będziesz przyjmować tylko takie leki. W którymś momencie twoja trzustka odmówi działania. Wtedy konieczne staną się zastrzyki z insuliny.

- Pacjenci bardzo rzadko uskarżają się na dolegliwości gastryczne.

- Jeszcze rzadziej wyst ępują reakcje alergiczne.

- Sporadycznie dochodzi do zaburzeń procesów krwiotwórczych.

- Bardzo znanym skutkiem ubocznym są częste hipoglikemie. Przede wszystkim substancja czynna o nazwie glibenclamid powinna być stosowana u pacjentów powyżej siedemdziesiątego roku życia z bardzo dużą ostrożnością. Jeśli pacjent dodatkowo cierpi na problemy z nerkami, podanie pochodnej sulfonylomocznika nawet w ciągu 3 kolejnych dni może spowodować hipoglikemię.

- Pacjenci przybierają często na wadze. To insulina sprawia, że tyją. To właśnie dlatego niektórzy sportowcy uprawiający sporty siłowe przyjmują insulinę jako nielegalny doping.

Jeśli oprócz pochodnych sulfonylomocznika przyjmujesz również betablokery, nie zauważysz ewentualnej hipoglikemii. Betablokery „tuszują” bowiem świadczące o niej sygnały alarmowe. Może to spowodować stan zagrożenia życia!

Pochodne sulfonylomocznika hamują pracę wątroby w zakresie rozkładu alkoholu. Dochodzi do kumulacji trującego aldehydu octowego. Jeśli więc przyjmujesz takie leki, musisz koniecznie zrezygnować alkoholu. Znam pewnych diabetyków, dla których to wszystko było zbyt trudne. Ci ludzie okiełznali swoją chorobę poprzez mądre odżywianie, uprawianie sportu i zmniejszenie stresu.

Zapytaj swojego lekarza wprost, czy nie możesz zacząć przyjmować innych leków przeciwcukrzycowych. Nie będzie to klasyk – metformina – gdyż lekarz zapewne już by ci go dawno przepisał. Czasem jednak nie można pacjentowi podać metforminy. Dzisiaj ulubionymi lekami są inhibitory DPP-4, antagonisty GLP1 i inhibitory SGLT2.