Rabarbar – naturalny sposób na obniżenie cukru we krwi

Rabarbar zawiera znaczną ilość węglowodorów (stylbenów). Jeden z nich (rhaponticin) obniża poziom cukru we krwi i stężenie insuliny (Chen i inni: Rhaponticin improves blood glucose and lipid profiles in diabetic mice; Planta med, kwiecień 2009; 75(5):472-7). Jeszcze korzystniejszy wpływ ma rabarbar posypany odrobiną cynamonu – to zwiększy jego lecznicze działanie, na którym szczególnie zależy cukrzykom.

1. Świeży rabarbar charakteryzuje się twardą i błyszczącą łodygą.

2. Jeśli rabarbar został przed chwilą ścięty, miejsce odcięcia będzie wilgotne.

3. Jeśli chcesz przechowywać rabarbar przez kilka dni w lodówce, zawiń go uprzednio w wilgotną szmatkę.

4. Rabarbar można zamrozić. Najpierw jednak pokrój go i włóż do woreczka do zamrażania.

5. Liście rabarbaru nie nadają się do jedzenia, gdyż zawierają znaczne ilości trującego kwasu szczawiowego.

6. Obierz i podgotuj rabarbar. Będzie wtedy bardziej lekkostrawny i straci część kwasu szczawiowego.

7. Czerwony rabarbar jest słodszy od zielonego.

8. Nie kupuj rabarbaru w puszce ani słoiku. Takie produkty zawierają cukry dodane.

9. Jedz rabarbar co najwyżej 2 razy w tygodniu po 1 porcji.

10. Sok z rabarbaru charakteryzuje się takimi samymi właściwościami zdrowotnymi. Nie należy go jednak słodzić.

21 kcal, 0,2 g tłuszczu, 0 cholesterolu, 0,9 g białka, 1 g cukru, 3 g błonnika, 102 IU witaminy A, 8 mg witaminy C, 12 mg magnezu

Jeżeli masz uczucie odrętwienia w ustach lub wrażenie jak po zjedzeniu mąki, świadczy to o spożyciu zbyt dużej ilości rabarbaru. Sugeruje się, by w takim wypadku przez pół godziny nie myć zębów.

Na zębach tworzy się bowiem osad z kwasu szczawiowego i wapnia. Jeśli dodatkowo potraktujemy zęby mechanicznie szczoteczką, zaszkodzimy szkliwu.

• Zielarze leczą rabarbarem dłoniastym, ogrodowym i lekarskim.

• Rabarbar można stosować wewnętrznie i zewnętrznie.

• Stosuje się go do leczenia ropni, problemów z nadużywaniem alkoholu, tasiemczycy i innych chorób pasożytniczych układu pokarmowego, bólów żołądka, zatwardzenia, dolegliwości związanych z klimakterium, stanów zapalnych skóry i błon śluzowych, a także zgagi.

Wyhoduj własny rabarbar! Dzięki temu będziesz mieć ekologiczny produkt, a przy okazji odprężysz się na świeżym powietrzu. To bardzo proste: wystarczy mieć pęd rabarbaru (nasiona nie są odpowiednie) i zasadzić go w październiku. Rabarbar lubi wilgotne podłoże oraz dużo słońca.

Byliny te są wieloletnie i odporne na niskie temperatury. Wymagają nawożenia i podlewania dużą ilością wody. Zbiór trwa od kwietnia do końca czerwca. Później rabarbar staje się niejadalny ze względu na zbyt duże stężenie kwasu szczawiowego.