Lepiej poznać zasadę jin i jang, to lepiej zrozumieć TMC
Celem każdego działania leczniczego jest przywrócenie równowagi jin i jang we wszystkich punktach ciała, które charakteryzują się w danym momencie brakiem harmonii i chorobą. We wskazówkach dotyczących leczenia można przykładowo przeczytać, że gorąco powinno zostać schłodzone, stagnacji należy przywrócić przepływ, a blokady należy odblokować. Aby przywrócić równowagę, należy z reguły przenieść lub przetransformować energię – albo z negatywnego w pozytywne, albo odwrotnie. Do tego celu dążą wszystkie wskazówki. Środkiem do tego może być akupresura, mieszanki ziołowe czy przepisy.
Śledząc naturalny bieg jin i jang, możemy żyć. Jeśli się mu sprzeciwimy, musimy umrzeć. Tak jest napisane w jednym z tekstów dynastii Han. Jin i jang to dwie przeciwstawne siły, do których równowagi należy zawsze dążyć. Jin tłumaczymy jako „delikatność, trwałość i ciemność”, a jang jako „siłę, szybkość i jasność”.
Jin i jang – podstawowy filar chińskiej sztuki leczenia
Zmiany i przemiany w ciele nie są postrzegane w chińskiej sztuce leczenia jako uciążliwe i niepotrzebne procesy, lecz jako kwintesencję życia. Dlatego przemiana przedstawia przede wszystkim to, co istnieje, oraz zjednoczenie obu biegunów jin i jang, czyli jeden z podstawowych kolumn chińskich metod leczniczych.
Brak równowagi oznacza chorobę – rozdział jin od jang zaś śmierć
Gdy siły te wypadną z równowagi, pojawia się choroba. Przepływ energii qi zostaje zablokowany. Gdy dojdzie do rozdziału jin od jang, następuje zatrzymanie – śmierć. Choroby charakteryzujące się osłabieniem, powolnością, zimnem i wycofaniem, mają charakter jin.
Typowe zaburzenia jin:
- niskie ciśnienie krwi, - zmęczenie, - bladość, - dolegliwości w podbrzuszu.
Choroby jang charakteryzują się natomiast siłą, gorącem, aktywnością i przesadą. Typowymi objawami nadmiaru jang są:
- wysokie ciśnienie krwi, - stany zapalne, - rozdrażnienie, - hiperaktywność.
We wczesnych czasach dynastii Han w II p.n.e. ujęto teorię jin i jang z teorią pięciu faz do jednego całościowego systemu idei.
Od tej pory oba te systemy służą jako naturalna podstawa medycyny chińskiej.
Jako lekarz TMC jestem przekonany co do tego, że człowiek może być zdrowy i szczęśliwy tylko wtedy, gdy żyje w zgodzie z naturą. Bo człowiek, natura i kosmos stanowią jedną uzupełniającą się całość. Zgodnie z prawami jin i jang wszystko wzajemnie na siebie oddziałuje.
Natura i człowiek podążają za tymi samymi zasadami
Mędrcy chińscy wykorzystują pięć faz przykładowo do opisywania pór roku. Jak w systemie jin i jang, również i w 5 fazach przemian istnieje wiele symbolicznych analogii i zakresów działania. Pod tym ostatnim pojęciem rozumiemy całokształt zjawisk ludzkich i objawów fizycznych, przyporządkowanych danej fazie przemian. Warunkują się one wzajemnie, wzajemnie podtrzymują i regulują.
