Zespół jelita drażliwego: winne mogą być geny

Naukowcy z Instytutu Karolinska w Szwecji odkryli, że może istnieć jeszcze jedna przyczyna tego schorzenia, a mianowicie podłoże genetyczne. Zdaniem uczonych, winny jest fragment DNA „odpowiedzialny” za enzym cukrazę-izomaltazę. Enzym ten jest odpowiedzialny za rozkład wielocukrów, dzięki czemu mogą one być trawione.

Jeżeli ktoś cierpi na nietolerancję sacharozy, to oznacza to, że brakuje mu tego enzymu. W takim wypadku to bakterie jelitowe spożywają substancje odżywcze, które się nie wchłaniają. Dochodzi poprzez to do bólów brzucha, skurczów i biegunki.

Taka nietolerancja sacharozy jest rzadką przypadłością. Jeżeli występuje, to oznacza to, że obie kopie właściwego genu są uszkodzone. Z reguły jest to efekt przypadku. Zazwyczaj obecny jest gen uszkodzony oraz prawidłowo działający. Cukraza-maltaza jest produkowana, ale często w niewystarczającej ilości. Brakuje jej zwłaszcza wtedy, gdy spożyjemy bardzo dużo węglowodanów.

Naukowcy z Instytutu Karolinska odkryli, że pacjenci obarczeni zespołem jelita drażliwego dysponują takim właśnie zestawem genów. Po zbadaniu ponad 1800 pacjentów okazało się, że w porównaniu ze zdrowymi ludźmi, taki defekt genów występował ponad dwukrotnie częściej.

Badacze mogli dzięki temu również wyjaśnić, dlaczego u wielu osób dotkniętych zespołem jelita drażliwego doszło do zmniejszenia dolegliwości po wyeliminowaniu z jadłospisu węglowodanów. Powód: to właśnie one zbudowane są z wielocukrów, które u zdrowego człowieka rozkładane są przez enzym, którego brakuje ludziom chorym.

PORADA Jeżeli cierpisz na zespół jelita drażliwego, usuń na próbę węglowodany z diety. Zobaczysz, czy złagodzisz w ten sposób dolegliwości.