Podstawami ajurwedy są: 1. techniki oczyszczające, 2. joga, 3. medycyna roślinna, 4. nauka o odżywianiu. Zachodnia medycyna akademicka ma problem z ajurwedą i stawia ją na równi z pojęciem wellness. Ale dla Ciebie ajurwedyjska nauka o żywieniu może stać się kluczem do wyleczenia cukrzycy.
Najważniejsze zasady:
- Jedz tylko wtedy, gdy czujesz głód.
- Jedz dopiero wtedy, gdy Twój poprzedni posiłek został strawiony.
- Jedz zawsze w spokoju – nigdy na stojąco czy w pośpiechu.
- Jedz potrawy sezonowe i regionalne.
- Gdy czujesz pragnienie, pij wodę o letniej temperaturze.
- Nie wstrzymuj żadnych potrzeb (oddanie stolca, wiatrów, odbijania).
- Zrezygnuj z mięsa i alkoholu.
Na cóż spożyte substancje odżywcze, których jelito nie jest w stanie strawić?
To właśnie z tego powodu kuchnia ajurwedyjska tak zwraca uwagę na lekkostrawność. Wszystko jest gotowane, „surowizna” schodzi na drugi plan. Ajurweda również zna piramidę żywienia: Sattva-Guna – jedz często (słodko, soczyście, oleiście), Rajas-Guna – rzadziej (gorzko, kwaśno, słono, ostro), a Tamas-Guna – staraj się unikać (alkohol, podgrzewane jedzenie, nieświeże).
Każda potrawa będzie lekkostrawna, jeżeli zawrzemy w niej wszystkie 6 smaków: słodki, kwaśny, ostry, słony, gorzki i cierpki. Co ciekawe, była tego świadoma nawet moja babcia, która zupełnie nie miała pojęcia o ajurwedzie.
Dodawała więc zawsze odrobinę cukru (na czubku noża) do gotujących się szparagów, a do sosu pieczeniowego dodawała owoce.