Jak wraz z wiekiem zapobiegać osteoporozie
Przy osteoporozie kości tracą swoją stabilność. Wyjaśniamy, jak stosując świadomą dietę można się przeciwko temu bronić. Wiele osób po 60 roku życia ma zgarbioną sylwetkę. Nie tylko nie wygląda to zbyt ładnie, ale też potrafi być niekiedy bardzo bolesne. Winę za powstawanie tych „garbów” ponosi często osteoporoza. W samych Niemczech cierpi na nią blisko 6 milionów ludzi, w Polsce – ponad 3 miliony.
To, że dzięki świadomemu odżywianiu jesteśmy w stanie zapobiegać osteoporozie, pokazały badania przeprowadzone w 2014 roku przez uniwersytet w Bufallo w stanie Nowy Jork. Zmierzono wówczas gęstość kości u 4778 kobiet po okresie menopauzy. Co się okazało? U kobiet, które spożywały dziennie 400 mg magnezu, wykazano mniejsze ryzyko zachorowania na osteoporozę niż u kobiet, które przyjmowały każdego dnia mniej niż 200 mg magnezu. Mówiąc dokładniej: u kobiet z grupy, która spożywała 400 mg magnezu, zawartość związków mineralnych w kości miedniczej wynosiła średnio 0,860 g/cm2, u kobiet z drugiej grupy (przyjmującej 200 mg magnezu) wartość ta kształtowała się na poziomie średnio 0,830 g/cm2.
Uwaga! Unikaj „złodziei wapnia”
Szczególnie w drugiej połowie życia należy zwracać uwagę na spożywanie najważniejszych dla kości substancji: wapnia, białka, witaminy D, witaminy K i magnezu. Należy jednakże zwracać również uwagę na unikanie produktów spożywczych, które hamują wchłanianie wapnia lub potęgują jego wydalanie z organizmu. Produkty spożywcze zawierające fosforany, jak np. mięso lub wędliny, powinno się spożywać bardzo ostrożnie: fosfor utrudnia bowiem wykorzystywanie wapnia przez organizm. Kofeina z kolei, zawarta w kawie i coli, wzmaga wydalanie wapnia z moczem.
Jakie produkty „kradną” nam wapń?
-
Mięso
-
Kiełbasa
-
Ser topiony
-
Napoje z dodatkiem kofeiny
-
Buraki czerwone
-
Botwina
-
Rabarbar
Uważać należy również przy spożywaniu kwasu szczawiowego: kwas ten może neutralizować potas w jelicie, a tym samym zaburzać wchłanianie tej substancji mineralnej. Kwas szczawiowy znajduje się na przykład w rabarbarze.
|
Warto wiedzieć: osteoporoza i pomiar gęstości kości |
|
Osteoporoza jest chorobą metaboliczną kości, w której masa kości ulega z czasem redukcji. Skutek: kości są mniej stabilne, mogą się nawet łamać. Osteoporozą dotknięte są często trzony kręgów w kręgosłupie, co jest odpowiedzialne za powstawanie tak zwanego „garba”. Pomiar gęstości gości, zwany również densytometrią kostną, pomaga rozpoznać zwiększone ryzyko zachorowania na osteoporozę. Analizowana jest tutaj zawartość minerałów w kościach: im większa zawartość soli mineralnych, tym większa gęstość kości i niższe ryzyko wystąpienia osteoporozy. Gęstość kości mierzona jest z reguły na szyjce kości udowej lub na odcinku lędźwiowym kręgosłupa, rzadziej na kości piętowej. Pomiar następuje przy pomocy metody ultradźwiękowej lub z wykorzystaniem tomografii komputerowej lub aparatu rentgena. W zależności od metody wynik podawany jest m.in. w g/cm2: jeżeli wartość wynosi poniżej 0,970 g/cm2, wówczas świadczy to o zwiększonym ryzyku zachorowania na osteoporozę. Jeżeli zawartość soli mineralnych w kościach wynosi poniżej 0,800 g/cm2, wówczas lekarze mówią już z reguły o osteoporozie. Tak zwany wskaźnik T-score mówi przy tym, w jakim stopniu substancja kostna odbiega od średniej wartości typowej dla zdrowego, 30-letniego człowieka:
Wskaźnik Z-score podaje, jak duże jest odchylenie danej osoby w stosunku do innych osób badanych w tym samym wieku. Jeżeli wskaźnik ten jest wyższy niż -1, wówczas gęstość kostna jest typowa dla wieku badanej osoby. Rezygnuje się wówczas przeważnie z terapii. Ryzyko zachorowania na osteoporozę jest zwiększone przede wszystkim u kobiet po okresie menopauzy i u mężczyzn po 50 roku życia. Utracie substancji mineralnych sprzyjają jednakże również określone choroby, jak niedoczynność tarczycy, oraz leki, jak np. preparaty z glukokortykoidami, stosowane w leczeniu zapaleń. |
