Aminokwasy są podstawowymi budulcami wszystkich białek. Nasz organizm może je pozyskać albo w procesie trawienia z pożywienia, albo wytworzyć na drodze przemiany materii z innych materiałów budulcowych. Jeśli te procesy nie przebiegają prawidłowo, zachodzi ryzyko chorób przewlekłych. Poniżej przedstawiamy 12 najczęściej spotykanych schorzeń. Jeżeli znajdziesz wśród nich również swój przypadek, należy poprosić lekarza o zbadanie poziomu aminokwasów.
Istnieje 20 aminokwasów, których organizm potrzebuje do zbudowania swoich białek. Ośmiu z nich nie jest w stanie wytworzyć samodzielnie. Są to aminokwasy egzogenne (np. lizyna, metionina i tryptofan), które muszą być dostarczane w pożywieniu.
Jednak kiedy chorujesz na chorobę przewlekłą, również aminokwasy endogenne (produkowane przez organizm) mogą stać się egzogennymi. Może się zdarzyć, że organizm produkuje wówczas zbyt mało potrzebnych aminokwasów. Może się również zdarzyć, że z racji choroby pojawia się większe zapotrzebowanie na pewne aminokwasy i organizm nie jest w stanie temu sprostać.
Te choroby mogą wskazywać na niedobory aminokwasów:
Miażdżyca tętnic, nadciśnienie (niedobór argininy)
Zapalenie stawów, stany zapalne (niedobór histydyny lub glicyny)
Artroza, uszkodzenie chrząstki (niedobór cysteiny lub glicyny)
Choroby dróg oddechowych, takie jak zapalenie oskrzeli, astma, zapalenie zatok przynosowych (brak glicyny lub cysteiny)
Depresyjny nastrój, problemy ze snem (niedobór tryptofanu, glutaminy lub metioniny)
Wypadanie włosów (niedobór lizyny)
Infekcje dróg moczowych (niedobór metioniny)
Spadek odporności, ciągłe infekcje (niedobór glutaminy lub argininy)
Stany zapalne wątroby (niedobór glicyny lub cysteiny)
Osłabione nerki (niedobór metioniny)
Osteoporoza (niedobór glicyny lub lizyny)
Zaburzenia trawienne (niedobór glutaminy i argininy)
Aminokwasy są niezwykle ważne dla Twojego organizmu, gdyż ich rola nie ogranicza się tylko do bycia budulcem protein. Mają wiele innych zadań. Są m.in. prekursorami substancji semiochemicznych układu nerwowego (np. tryptofan i tyrozyna) lub same działają jak te substancje (np. kwas glutaminowy, asparaginowy i glicyna). Aminokwasy są również kofaktorami reakcji detoksykacji i biorą udział w regulacji metabolizmu.
Dla układu odpornościowego niezwykle ważny jest aminokwas o nazwie glutamina. Jest ona istotnym dostawcą energii dla komórek odpornościowych. Oznacza to, że te komórki dla pozyskania energii nie „spalają” – tak jak inne komórki w ludzkim ciele – głównie węglowodanów (cukrów), lecz właśnie glutaminę (a dodatkowo często też argininę).
Oba te aminokwasy spełniają ponadto specjalną funkcję w błonie śluzowej przewodu pokarmowego. Również tutaj są dostawcami energii, a ich niedobór prowadzi do tego, że bakterie, szkodliwe substancje i alergeny mogą z łatwością tę błonę śluzową przekroczyć. Glutamina i arginina uszczelniają śluzówkę, blokując wstęp takim „nieproszonym gościom” i wzmacniają w ten sposób Twoją odporność.
Jeżeli cierpisz na którąś z wymienionych powyżej chorób, warto sprawdzić, czy Twoje ciało jest w wystarczającym stopniu zaopatrzone we wszystkie konieczne aminokwasy. Laboratoria specjalizujące się w medycynie ortomolekularnej umożliwiają zbadanie tak zwanego kompletnego profilu aminokwasów. W badaniu tym zostaną oznaczone wartości wszystkich aminokwasów w surowicy. Analiza taka wykaże, które aminokwasy nie są w równowadze, a której wyniki pomogą Twojemu terapeucie odpowiednio Cię zdiagnozować i ustawić proces leczenia.
Brakujące aminokwasy mogą zostać uzupełnione odpowiednio dobranymi preparatami. Oprócz osób chorujących przewlekle takie badanie powinny wykonać osoby, których dieta jest uboga w białko (dotyczy to np. niektórych wegetarian czy wegan).
Jednym z najważniejszych dla ludzkiego organizmu aminokwasów jest arginina. To coś więcej, niż „tylko” budulec dla Twoich białek. Działa również rozszerzająco na naczynia, poprawiając tym samym ukrwienie i obniżając ciśnienie krwi.
Cytrulina lepsza od argininy Osoby starsze słabo przyswajają argininę. Lepsza jest zatem cytrulina, którą organizm sam przekształci w argininę. Po podaniu 10 g cytruliny poziom argininy we krwi wzrasta prawie dwukrotnie w porównaniu z podaniem 10 g argininy. |
Efekt taki jest możliwy dzięki temu, że komórki ścian naczyń uwalniają z argininy tlenek azotu (NO), który powoduje szybkie rozszerzenie naczyń krwionośnych.
W ten sam sposób arginina pomaga przy zaburzeniach potencji (do penisa wpływa więcej krwi, poprawiając jego zdolność do erekcji). Działa na tej samej zasadzie, co Viagra, jednak jako środek naturalny nie niesie ze sobą tylu skutków ubocznych.
Przy jakich chorobach pomoże arginina:
Osłabiona odporność, częste zapadanie na infekcje
Nadciśnienie (uwolnienie rozszerzającego naczynia tlenku azotu)
Impotencja
Zwężenie naczyń wieńcowych, Angina pectoris
Cukrzyca (nasilenie wydzielanie insuliny)
Zaburzenia gojenia się ran
Aby uzyskać oczekiwaną poprawę zdrowia należy codziennie przyjmować 4-5 g argininy.
Niestety przyswajanie argininy w jelitach u osób starszych pogarsza się. Lepszym rozwiązaniem jest dla nich zatem przyjmowanie innego aminokwasu – cytruliny. Jest ona błyskawicznie przekształcana przez organizm w argininę.
Dowiedli tego w 2016 roku naukowcy zajmujący się odżywianiem z uniwersytetu w Paryżu: osiem osób, których średnia wieku wynosiła 70 lat, przyjmowało w różne dni 10 g argininy lub 10 g cytruliny. Następnie po upływie godziny sprawdzano poziom argininy w ich krwi. Okazało się, że po spożyciu cytruliny poziom argininy we krwi był dwa razy wyższy niż po spożyciu preparatu z argininą
Na co zwracać uwagę, kupując preparaty aminokwasowe Preparaty łączone: w aptekach dostępne są liczne preparaty, zawierające różne aminokwasy, dostosowane do różnych schorzeń (dla poprawy odporności, na problemy sercowo-krążeniowe itp.). Produkty te będą znacznie tańsze w aptekach wysyłkowych. Preparaty z jednym aminokwasem: Jeżeli badanie krwi wykazało niedobory tylko pojedynczych aminokwasów, należy przyjmować tylko takie preparaty, które uzupełnią dane braki. Również są one dostępne w aptekach stacjonarnych i wysyłkowych. Dawkowanie: Dawki powyżej 2 g przyjmuj w sposób podzielony (np. przy posiłkach), aby poprawić wchłanianie preparatu w jelitach. |