Żyły transportują krew, pokonując siłę ciężkości, w kierunku do serca. Pomaga im przy tym „pompa mięśniowa” w łydkach. Podczas każdego ruchu mięśnie uciskają żyły i przesuwają tym samym krew do góry. Dodatkowo zastawki w żyłach, działające jak zawory, dbają o to, aby krew nie cofała się w dół. Gdy żyły są słabe, rozszerzają się. Zastawki nie mogą wówczas prawidłowo pracować i krew spływa do żył.

Delikatny środek w walce z żylakami – zastrzyki z soli kuchennej

Jeżeli dostrzeżesz u siebie pierwsze objawy takiego schorzenia, natychmiast reaguj. W przeciwnym razie możesz nabawić się żylaków, a w ekstremalnym przypadku owrzodzeń żylakowych, zakrzepicy i zatorowości płucnej.

Po tym rozpoznasz rozpoczynającą się niewydolność żył:

- Ciężkie i nabrzmiałe nogi

- Uczucie napięcia lub ból w łydkach

- Świąd łydek

- Przebarwienia skórne na podudziu

- Niebieskie siatki naczyń na grzbiecie lub krawędziach stopy.

Przy niezbyt dokuczliwych objawach możesz zacząć od preparatów roślinnych. Uszczelniają one ściany naczyń. Nie dochodzi do wysięku płynu do tkanek.

Badania wykazały, że szczególnie skuteczne są ekstrakty z myszopłochu (np. Fagorutin®). Dobre wyniki leczenia można uzyskać również dzięki ekstraktowi z kory sosny (np. Pycnogenol®). Dopiero później na podium wkracza najbardziej znany preparat – ekstrakt z kasztanowca (np. Venostatin®).

Aby poprawić zwrotny przepływ krwi w kierunku serca, Twój lekarz może Ci zalecić pończochy uciskowe. Wykorzystaj również nasze porady, jak sobie pomóc samodzielnie.

Przegląd metod leczenia żylaków

W obecnych czasach żylaki przede wszystkim się usuwa. Wady i zalety poszczególnych metod porównano w 2014 roku na Uniwersytecie w Aberdeen w Szkocji.

1. Skleroterapia piankowa

Postępowanie: spieniony powietrzem środek zwłókniający zostaje wstrzyknięty w żyłę.

Zalety: miejscowe znieczulenie, zabieg możliwy ambulatoryjnie.

Wady: niewiele długofalowych doświadczeń w korzystaniu z tej metody.

Zabiegi zakończone powodzeniem: 44%

Ryzyko wystąpienia komplikacji: 6%

2. Operacja (stripping)

Postępowanie: Żyłę usuwa się niewielkim cięciem i przy pomocy sondy.

Zalety: dobry efekt na długi czas, w późniejszym czasie tworzy się niewiele żylaków.

Wady: konieczna pełna narkoza lub znieczulenie zewnątrzoponowe; zazwyczaj wymaga pobytu szpitalnego i dłuższej rekonwalescencji.

Zabiegi zakończone powodzeniem: 78%

Ryzyko wystąpienia komplikacji: 7%

3. Obkurczanie laserem endoluminalnym

Postępowanie: Żyła jest rozgrzewana od wewnątrz laserem wprowadzanym przy pomocy cewnika.

Zalety: dobry efekt na długi czas, w późniejszym czasie tworzy się niewiele żylaków.

Wady: niewiele długofalowych doświadczeń w korzystaniu z tej metody.

Zabiegi zakończone powodzeniem: 82%

Ryzyko wystąpienia komplikacji: 1%

Gdy choroba postępuje, tworzą się żylaki. Przegląd metod ich usuwania znajdziesz w ramce powyżej. Chcemy jednak przedstawić Ci o wiele łagodniejszą metodę: zastrzyk z soli kuchennej. Jest to prekursor dzisiejszej skleroterapii piankowej – zabieg opracowano w latach dwudziestych ubiegłego wieku.

Zalety zastrzyków z soli kuchennej:

- Można w ten sposób leczyć również duże żylaki.

- Narkoza nie jest konieczna.

- Zabieg można przeprowadzić ambulatoryjnie.

- Pacjent czuje się doskonale zaraz po zabiegu.

Zabieg polega na wstrzyknięciu do żył roztworu soli kuchennej. Odczuwasz przy tym jedynie ucisk lub ciągnięcie w żyłach, które ustępuje po około minucie. Sól kuchenna w żyłach wywołuje stan zapalny, wskutek czego naczynie się skleja i zamyka.

Podczas skleroterapii – zabiegu medycyny akademickiej – do żylaka wstrzykuje się niewielkie ilości aethoxysklerolu (substancji znieczulającej), która podrażnia ściany naczynia i wywołuje reakcję zapalną, prowadzącą do jego sklejania i zamknięcia się.

Zastrzyk z soli kuchennej to całkowita rezygnacja z chemii. Niech Twój zabieg wykona doświadczony personel medyczny. Bardzo istotne jest bowiem, aby roztwór został prawidłowo dawkowany i w odpowiednim tempie wstrzyknięty. W przeciwnym razie może dojść do niepożądanej reakcji zapalnej, przebarwień skórnych i powstania wrzodów.

Dwa ćwiczenia wzmacniające żyły

Już dzięki tym dwóm prostym ćwiczeniom możesz poprawić przepływ krwi w nogach. Skutecznie aktywujesz w ten sposób bowiem pompę mięśniową łydek. Wystarczy kilka minut! Najlepiej wkomponuj te ćwiczenia na stałe w Twój plan dnia.

1. Pazury z palców stóp

Stań obiema stopami na grubej książce i podwiń palce pod jej okładkę tak, jakbyś ją chciał podnieść. Wykonaj to ćwiczenie w dwóch blokach po 15 powtórzeń. Pomiędzy blokami zrób krótką przerwę.

2. Krążenie stopą

Połóż się na podłogę lub matę gimnastyczną. Ułóż głowę na płaskiej poduszce. Stopy oprzyj na podłodze. Podnieś jedną z nóg i wykonuj okrężne ruchy stopą (ruch wychodzi ze stawu skokowego – 20 sekund w prawo i 20 sekund w lewo). Następnie zmień nogę.

Dobra rada na koniec: Masz wiele możliwości walki z niewydolnością żył i żylakami. Wykonuj codziennie dwa ćwiczenia ruchowe i trzymaj się zaleceń z ramki poniżej. Jeżeli mimo to Twoje żylaki muszą zostać usunięte, zacznij od zastrzyku z soli kuchennej jako naturalnej metody leczenia.

Siedem porad, dzięki którym samodzielnie wspomożesz swoje żyły

1. Zrezygnuj ze wszystkiego, co utrudnia przepływ krwi w Twoich nogach: butów na wysokim obcasie, uciskających skarpet, pasków. Siedząc, nie zakładaj nogi na nogę.

2. Zadbaj o odrobinę ruchu od czasu do czasu. Tak często, jak to możliwe, kładź nogi do góry.

3. Regularnie uprawiaj sport. Szczególnie korzystne dla Twoich żył będą pływanie i jazda na rowerze. Wykonuj codziennie kilka przysiadów i wybieraj schody zamiast windy.

4. Zrzuć zbędne kilogramy. Wałeczki tłuszczu uciskają na naczynia krwionośne, sprzyjając powstawaniu żylaków.

5. Zwracaj uwagę na obecność błonnika w diecie. Zapobiega to zatwardzeniom, więc podczas oddawania stolca nie musisz tak bardzo przeć – a to przecież również podnosi ciśnienie w Twoich żyłach (hemoroidy nie są zasadniczo niczym innym, jak właśnie żylakami).

6. Zrezygnuj z wizyt w saunie i ogrzewania podłogowego. Ciepło dodatkowo rozszerza żyły.

7. Przyzwyczaj się do głębokiego oddechu brzusznego. Ruch przepony powoduje powstanie podciśnienia w klatce piersiowej, dzięki czemu serce zasysa więcej krwi z żył.