Europejskie Towarzystwo Badania Cukrzycy powstało w roku 1968. Obecnie jest jedną z największych i najbardziej efektywnych organizacji badań naukowych i metodycznego ich przenoszenia do praktyki opieki medyczno-społecznej dla chorych na cukrzycę w Europie i także w skali całego świata.
Z tego względu odbywające się corocznie naukowe zjazdy diabetologów-członków tej organizacji oraz wielkiej liczby jej sympatyków i zwolenników – są milowymi krokami na drodze do coraz skuteczniejszego zwalczania cukrzycy – poprawy leczenia i życia milionów chorych w Europie i na świecie. Powyższe stwierdzenia w pełni sprawdzały się w organizacji, treściach naukowych i propozycjach ulepszania opieki diabetologicznej, które zaoferował program 54. Zjazdu Naukowego EASD w Berlinie. Można go scharakteryzować w kolejnych działach.
Na Zjazd EASD do Berlina, na 5-dniowy program merytoryczny, przybyło ponad 12 000 lekarzy i osób zajmujących się badaniami i opieką diabetologiczną. Obradowali w 12 bardzo dużych i dobrze zorganizowanych halach Targów Berlińskich, uczestniczyli w 92 bardzo nowocześnie zorganizowanych wystawach produktów przemysłowych dla diabetologii oraz także w ekspozycjach społecznych jak „Diabetic Village” (stoiska wszystkich europejskich towarzystw diabetologicznych), w specjalnych sesjach „wschodzących gwiazd” – młodych, wybijających się naukowców, oraz w specjalnych wykładach dotyczących kluczowych problemów naukowych do zastosowania w obecnej praktyce (prewencja cukrzycy, epigenetyka, leczenie immunometaboliczne itd.)
Program naukowy realizowano w 6 równoległych liniach wykładowych przez 4 dni. Obejmowały one prezentację badań naukowych w 48 sesjach ustnych i w postaci 1218 doniesień graficznych (postery), a także w formie wielu innych dodatkowych sesji o wybranej, bardzo aktualnej, tematyce. Sesje przemysłowe odbywały się osobno.
Tematyka i treści przedstawionych wyników badań oraz nowoczesnych poglądów dotyczących naukowych podstaw opieki diabetologicznej były bardzo liczne i wybitne zarówno metodycznie, jak i praktycznie. Poniżej wymieniam przykładowo tylko niektóre z nich – te, które autor tej informacji mógł sam wysłuchać i zobaczyć.
Do takich szczególnych treści 54. Zjazdu EASD można zaliczyć: 1) wykład Prof. Jaakko Tuomilehto (Finlandia) – „Prewencja cukrzycy typu 2 – marzenie, które stało się rzeczywistością”. W niezwykle rzeczowy sposób przedstawiono w nim naukowe podstawy do budowy i szerokiego stosowania prewencji cukrzycy typu 2 w praktyce społecznej i indywidualnej. Dalej 2) Sesja dotycząca niealkoholowego stłuszczenia wątroby obejmowała prace naukowe wskazujące na praktyczne znaczenie tych zaburzeń jako osobnego zespołu klinicznego. 3) Wykłady podsumowujące wyniki wielu lat badań prof. G.S. Hotamisligli (USA) nad wpływem zaburzeń immunologicznych na metabolizm, szczególnie odczynów „metazapalnych” w powstawaniu powikłań cukrzycy. 4) Wiele doniesień odnosiło się do zaburzeń czynności genów, czyli do epigenetyki, która stwarza nowe możliwości terapeutycznego wpływu na działania genów w cukrzycy. 5) Dalej – dużą grupę doniesień naukowych stworzyły tematy z zakresu proteonomiki, to znaczy wpływu regulacyjnego na przemianę materii, na objawy i możliwości terapeutyczne wielu różnych cząsteczek białkowych. Można je określać i normalizować.
Lista tematyczna była bardzo długa, obejmowała wiele działów (sesji) problemowych. Większość z nich może stanowić podstawę ulepszeń w zrozumieniu, ujęciu klinicznym i terapeutycznym cukrzycy, w polepszeniu życia osób z cukrzycą.
Obejmowały szczególnie stosowanie nowych leków w cukrzycy, jak inkretyny i flozyny, prewencje powikłań, nowe metody diagnostyczne, a także strefę problemów psychoemocjonalnych i społecznych cukrzycy.
Osiągnięcia naukowe prezentowane w ramach 54. Zjazdu Naukowego Europejskiego Towarzystwa Badania Cukrzycy istotnie polepszają skuteczność leczenia cukrzycy i dają nadzieję na lepsze życie pacjentów.
Wskazała na to jedna z ostatnich sesji przedstawiająca nowe ujecie standardów postępowania w cukrzycy, sformułowanych wspólnie przez American Diabetes Association i European Association for the Study of Diabetes. Oparto je na indywidualizacji leczenia, udziale pacjentów w wyborze leczenia, na zasadzie „opieki skupionej na osobie pacjenta” („Patient-centred care”) oraz jednocześnie na zasadzie wynikającej z dowodów (Evidence Based Medicine).