Wraz z długością życia, wzrasta ryzyko chorób nerek. Najczęstszym problemem są kamienie nerkowe – dotykają one około 5% populacji. Wyjaśniamy, jak osoby ze schorzeniami nerek mogą świadomie zaplanować swoją dietę tak, aby jak najbardziej zminimalizować możliwe konsekwencje tych chorób.

Bez nerek twój organizm nie ma prawa funkcjonować: te istotne narządy dbają bowiem o usuwanie wszelkich zbędnych produktów przemiany materii. Poza tym kontrolują skład moczu i regulują twoją gospodarkę elektrolitową.

W przypadku choroby nerek (np. przewlekłej niewydolności nerek, kamieni nerkowych czy stanów zapalnych), wydolność tego organu bardzo spada. Jednak dzięki diecie przyjaznej nerkom pacjent może chronić je i zapobiegać chorobom, które mogą wynikać z istniejącego problemu – np. zaburzeń rytmu serca.

Również ludzie z cukrzycą, podagrą i nadciśnieniem, czyli z grupy podwyższonego ryzyka chorób nerek, mogą odciążyć swoje nerki, odpowiednio się odżywiając.

Najważniejsze fundamenty diety przyjaznej nerkom

- Niska zawartość soli

- Niskobiałkowa

- Niskofosforanowa

- Uboga w potas

Chore nerki mają problem z odfiltrowaniem soli z krwi, zaś nadmiar soli w organizmie to skłonność do zatrzymywania się wody w ciele. Możliwym skutkiem tego jest wzrost ciśnienia krwi. Dlatego przy chorobach nerek ograniczaj w kuchni sól. Unikaj produktów mięsnych i rybnych peklowanych, solonych i wędzonych – podobnie jak słonych wypieków.

Ograniczaj podaż białka

Chroń swoje nerki, odżywiając się niskobiałkowo. W twoim organizmie białka przekształcane są w mocznik, który również musi zostać wydalony przez nerki. Nadmierne spożycie białka obciąża nerki. Nie spożywaj więc dziennie więcej niż 0,8 g białka na kilogram masy ciała. Wysokobiałkowych produktów, takich jak mięso, drób, ryby czy jajka osoby ze schorzeniami nerek również powinny unikać.

Jak się chronić przed złamaniami kości

Gdy możliwości twoich nerek spadają, obniża się również ich zdolność do usuwania fosforanów. Podwyższony poziom fosforanów we krwi skutkuje rozregulowaniem gospodarki wapniowej. Do kości trafia mniej wapnia. Kościom grozi więc odwapnienie, a wraz z nim zwiększa się ryzyko złamań.

Jeśli chcesz odżywiać się ubogofosforanowo, unikaj produktów mlecznych, wędlin, jaj, orzechów, płatków owsianych oraz sera gotowanego. Nie musisz jednak całkowicie rezygnować z sera – na rynku dostępne są gatunki o niskiej zawartości fosforanów. Dla lepszej orientacji przedstawiamy te informacje poniżej.

Sery o wysokiej zawartości fosforanów:

ser topiony – do smarowania i w plasterkach;
ser gotowany;
ser twardy.

Sery o niskiej zawartości fosforanów:

ser świeży;
camembert;
brie;
mozarella.

Unikaj ponadto produktów gotowych, do których dodawane są fosforany, czyli słodzonych napojów (np. coli) oraz mieszanek do wypieków. Dodatki, których warto unikać to: E338, E339, E340, E341, E450a, E450b, E450 c, E540, E543, E544.

Ogórki zamiast jarmużu

Z biegiem czasu chore nerki tracą zdolność wydalania potasu. Podwyższony poziom potasu we krwi może powodować zaburzenia rytmu serca. Dlatego osoba chora na nerki nie powinna przyjmować więcej niż 2 g potasu dziennie.

Produkty spożywcze o wysokiej zawartości potasu to orzechy, jarmuż, banany, rośliny strączkowe – takie jak groch, fasola i soczewica, a także chipsy ziemniaczane, knedle ziemniaczane i purée ziemniaczane.

Zamiast tego sięgaj po warzywa o niskiej zawartości potasu. Są to sałata lodowa, cukinia, sałata zielona, ogórki, kalafior, cykoria, marchew i papryka.

Wykorzystaj również metody kulinarne, które sprzyjają pozbywania się potasu z żywności: gotowanie i namaczanie pozwalają na usunięcie dużych ilości potasu z warzyw i owoców.

WNIOSEK

Osoby chorujące na nerki nie muszą wcale rezygnować z urozmaiconego jadłospisu. Muszę jedynie zwracać uwagę, aby spożywane dania były przyjazne ich nerkom.