Dlaczego reumatycy nie chorują na Alzheimera i co to dla nich oznacza

Jak powstaje choroba Alzheimera? Obiegowa opinia głosi, że u pacjentów odkładają się między komórkami mózgu grudki proteinowe (blaszki amyloidowe), wskutek czego obumierają przede wszystkim komórki mózgowe hipokampu, czyli obszaru mózgu odpowiedzialnego za uczenie się i za pamięć.

Dlatego większość badających chorobę Alzheimera oraz firm farmaceutycznych próbuje wynaleźć leki i szczepionki, które rozpuszczałyby blaszki lub zapobiegały ich powstawaniu. Obecnie żaden z obszarów badań nie jest tak mocno wspierany finansowo, jak właśnie ten; wpływają do niego miliardy subwencji. Jak do tej pory jednak skutek jest marny. Ciągle jeszcze miliony osób czekają na skuteczny środek leczniczy. Zamiast tego są nadal szpikowane drogimi i absolutnie nieskutecznymi produktami farmakologicznymi. Ponadto nikt nie wie, jak zapobiegać powstawaniu blaszek.

Być może zdarza się, że badania medycyny konwencjonalnej koncentrują się na fałszywej tezie, krocząc tym samym niewłaściwą drogą? W przypadku choroby Alzheimera pojawiają się czasami niedorzeczności obiegowego obrazu tego schorzenia.

Kilkanaście lat temu przeprowadzono pewne badanie z udziałem zakonnic – najpierw na Uniwersytecie Kentucky w Lexington (USA), a teraz na amerykańskim Uniwersytecie Minnesota. Profesor David Snowdon zaprosił do badania nad chorobą Alzheimera 678 zakonnic ze zgromadzenia Notre Dame, z których część przekroczyła już setny rok życia. Poddawane one były licznym badaniom i wyraziły zgodę na przeprowadzenie sekcji mózgu po swojej śmierci.

Ku zaskoczeniu wszystkich, w wielu przekrojach mózgu znajdowano bardzo liczne blaszki, co wyglądało jak choroba Alzheimera w stadium końcowym. Tymczasem zakonnice te były zupełnie sprawne umysłowo aż do śmierci!

Pierwsze symptomy choroby Alzheimera mogą być następujące:

• zaburzenia koncentracji i pamięci,

• zapominanie miejsca odłożenia przedmiotów,

• niechęć, obojętność,

• problemy ze znalezieniem odpowiedniego słowa i zaburzenia mowy,

• słabnąca zdolność orientacji (zapominanie daty i dni tygodnia, niemożność znalezienia znanych miejsc),

• zaburzony rytm snu i czuwania,

• trudności z nawiązywaniem znajomości, nietowarzyskość,

• niedbałość, np. w higienie ciała, nieporządek w domu, noszenie "niepasującego" ubrania (np. zimowego swetra latem),

• trudności w obchodzeniu się z pieniędzmi,

• trudne do wytłumaczenia zmiany nastroju i zachowania (lęk, agresja, depresja).

Badanie z zakonnicami pokazało, że symptomy te niekoniecznie wiążą się z powstawaniem blaszek w mózgu.

Inna poczyniona obserwacja również była zagadkowa: kanadyjski badacz mózgu profesor Pat McGee z University of British Columbia w Vancouver odkrył w roku 2000 dziwną zależność: jego koledzy pracujący w klinikach reumatycznych opowiadali mu, że wśród ich pacjentów demencja związana z chorobą Alzheimera prawie nie występuje.

Profesor McGee postanowił zbadać sprawę. Przypuszczał, że przeciwzapalne leki reumatyczne chroniły pacjentów przed chorobą Alzheimera.

Od tamtego czasu liczne badania potwierdziły jego przypuszczenie: dzisiaj nie ulega wątpliwości, że osoby przyjmujące przez co najmniej 24 miesiące przeciwzapalny lek przeciwbólowy (np. Diclofenac, Ibuprofen lub Naproxen), w 80% rzadziej zapadają na chorobę Alzheimera.

Ale uwaga! Proszę nie popełnić tego błędu i nie przyjmować leków w celu zapobieżenia chorobie Alzheimera! Oczywiście takie prewencyjne zażywanie środków przeciwzapalnych również poddano badaniom, przy czym duża ich część została przerwana z powodu złego oddziaływania tych leków na żołądek, serce i nerki. Od razu więc nasuwa się pytanie, za pomocą jakich naturalnych i pozbawionych skutków ubocznych substancji witalnych można zwalczać procesy zapalne w mózgu?

Warto jeszcze przed omówieniem korzyści płynących z zażywania substancji naturalnych wspomnieć o trzeciej niedorzeczności, która doprowadza oficjalną teorię o chorobie Alzheimera do absurdu. Ryzyko zachorowania na Alzheimera nie zwiększa się bowiem, ale spada! Przy tym długość naszego życia wciąż rośnie. A im starsi się stajemy, tym więcej blaszek musi się wytworzyć.

W roku 1970 około 4% przedstawicieli tego rocznika zachorowało w ciągu swojego życia na chorobę Alzheimera. Dzisiaj jest to już tylko 2%, czyli połowa. W grudniu 2016 r. tendencja ta ponownie się potwierdziła. W dużym amerykańskim badaniu długookresowym Health and Retirement Study, co dwa lata 50 000 badanych poddawanych było telefonicznie testowi na demencję starczą. W roku 2000 lekarze stwierdzili demencję u 12% osób powyżej 65 roku życia. W roku 2012 zaś zaledwie u 8%! Interesująco brzmią przyczyny tego faktu, przypuszczane przez badaczy.

Dlaczego choroba Alzheimera występuje coraz rzadziej

• Coraz więcej osób rzuca palenie.

• Odżywianie staje się zdrowsze.

• Duża część ludności jest aktywna fizycznie do późnego wieku.

• Więcej osób ma wyższe wykształcenie.

Badanie to jest kolejną częścią układanki, pomagającą nam rozwiązać zagadkę choroby Alzheimera. Trzy pierwsze punkty przyczyniają się do tego, że ilość stanów zapalnych w organizmie spada. Są to zatem kolejne dowody na przyjętą w omawianym zagadnieniu hipotezę zapaleń: jeśli uda się państwu zmniejszyć liczbę procesów zapalnych w organizmie, znajdą się państwo na najlepszej drodze do zapobieżenia chorobie Alzheimera.

Ważnym krokiem do osiągnięcia celu jest odżywianie bogate w substancje witalne. Nawiązując do skutków procesów zapalnych w organizmie człowieka można wspomnieć o przywoływanej od czasu do czasu koncepcji cichego zapalenia. To cicho rozwijające się w organizmie zapalenie, zagrażające zdrowiu, jest potęgowane przede wszystkim nadwagą i niedoborem substancji witalnych. Taki cichy stan zapalny zwiększa ryzyko zapadnięcia nie tylko na chorobę Alzheimera, ale prawie wszystkie choroby cywilizacyjne, jak zawał serca, cukrzyca i depresja.

W koncepcję hipotezy stanu zapalnego i jego wpływu na chorobę Alzheimera wpisuje się także następujące, współczesne badanie nad chorobą Alzheimera, przeprowadzone przez Berliner Charité w roku 2016: 44 badanych w każdej z wyłonionych grup otrzymywało codziennie przez sześć miesięcy 2200 mg kwasów tłuszczowych Omega 3 (kapsułki z olejem rybim) lub kapsułki z olejem słonecznikowym. W grupie przyjmującej olej rybi „kondycja” pamięci uległa znacznej poprawie. Zaś w grupie przyjmującej olej słonecznikowy nie uległa zmianie. Jest rzeczą wiadomą, że kwasy tłuszczowe Omega 3 zatrzymują reakcje zapalne. Przeciw chorobie Alzheimera wykazują podwójne działanie, gdyż stanowią równocześnie istotny budulec komórek występujących w mózgu.

Inne przeciwzapalne substancje witalne znajdują się w ramce poniżej.

Wskazówki odnośnie odżywiania, za pomocą którego można opanować cichy stan zapalny w organizmie, obniżając tym samym ryzyko wystąpienia choroby Alzheimera znajdują się w kolejnej ramce.