Orzechy kojarzą się ze świętami Bożego Narodzenia tak jak bombki kojarzą się z choinką. Jednak orzechy to nie tylko pyszna świąteczna przekąska do pochrupania. Spośród nich przede wszystkim migdały wyróżniają się licznymi właściwościami prozdrowotnymi.
Mimo że migdały wyglądają jak niewielkie orzechy, z botanicznego punktu widzenia są owocami pestkowymi. Drzewa migdałowe spotyka się często w obszarze śródziemnomorskim. Ich możliwości korzystnego wpływania na zdrowie człowieka są znane od wieków. Hildegarda z Bingen, znana uzdrowicielka i zakonnica (urodzona w 1098 r.), pisała, że „gdy ktoś doświadcza pustki w głowie, powinien często jeść migdały. Sprawi to, że mózg ponownie się wypełni, a twarz nabierze właściwego koloru”. Zalecała od 5 do 10 migdałów dziennie.
Jak samodzielnie przygotować mleko migdałowe?
|
Wartościowe składniki migdałów:
nienasycone kwasy tłuszczowe (oleinowy i linolowy),
pełnowartościowe białko (19%),
witaminy B i E,
substancje nieorganiczne: wapń i magnez,
mikroelementy: cynk i selen.
Mimo że migdały są wysokokaloryczne (zawierają 500 kcal w 100 g), nie powodują one tycia, a nawet mogą przyczynić się do spadku masy ciała.
Tłuszcz w okolicy brzucha uchodzi za jeden z najważniejszych czynników ryzyka chorób układu krążenia. Badanie z Uniwersytetu w Pensylwanii w Stanach Zjednoczonych wykazało, że spożywanie migdałów jako przekąski pomiędzy posiłkami może pomóc w zredukowaniu szkodliwej tkanki tłuszczowej. Podczas tego badania pięćdziesięciu dwóch uczestników z nadwagą i podwyższonym poziomem cholesterolu podzielono na dwie grupy. Przez 6 tygodni w obu grupach zastosowano dietę obniżającą cholesterol. Jedyna różnica dotyczyła przekąsek. Połowa badanych spożywała 42 g migdałów dziennie, a druga połowa – babeczkę o identycznej wartości energetycznej, co migdały. Końcowe pomiary wykazały, że u osób spożywających migdały zmniejszyła się ilość tłuszczu i obniżył się poziom cholesterolu.
Na uniwersytecie Purdue w West Lafayette w Stanach Zjednoczonych przeprowadzono badanie, w którym uczestniczyło 137 osób. Wykazało ono, że migdały są idealną przekąską ułatwiającą schudnięcie. Naukowcy obserwowali zmiany masy ciała u osób podzielonych na dwie grupy, z których pierwsza codziennie spożywała migdały, a druga nie otrzymywała ich w ogóle. Poza tym sposób odżywiania uczestników był identyczny. Wynik okazał się zdumiewający. Po 4 tygodniach masa ciała osób spożywających migdały była dokładnie taka sama. Codzienne spożywanie 60 migdałów, które w sumie dostarczyły dodatkowych 7000 kcal, nie doprowadziło do wzrostu wagi.
Na co zwrócić uwagę przy zakupie i przechowywaniu?
|
Na uniwersytecie w Birmingham w Wielkiej Brytanii przeprowadzono badanie, które miało wykazać, jak dieta uzupełniona migdałami wpływa na zdrowie. Uczestniczyli w nim pacjenci z czynnikami ryzyka chorób układu krążenia, takimi jak nadwaga i nadciśnienie tętnicze, a także osoby zdrowe. Jedna grupa otrzymywała codziennie 50 g migdałów. Grupa kontrolna odżywiała się tak samo jak zwykle. Po miesiącu we krwi osób spożywających migdały wykryto znacznie więcej antyoksydantów (alfa-tokoferolu), stwierdzono poprawę przepływu krwi i niskie wartości ciśnienia tętniczego. Naukowcy twierdzą, że dzięki pozytywnemu oddziaływaniu migdałów ryzyko chorób układu krążenia może się zmniejszyć.
Migdały, jako jedne z nielicznych rodzajów orzechów, charakteryzują się zasadowym odczynem. Zawdzięczają to wysokiej zawartości wapnia i magnezu. Choroby takie jak zapalenie stawów i osteoporoza, a także osłabienie układu odpornościowego bywają łączone z zakwaszeniem organizmu. Garść migdałów może okazać się tu pomocna. Migdały są też sprawdzonym sposobem na zgagę, bo zawarte w nich oleje mogą neutralizować kwas żołądkowy. Dlatego 5 migdałów po posiłku to dobry sposób na uniknięcie wydzielania nadmiernej ilości kwasu żołądkowego.
Słodkie i gorzkie Istnieją 2 rodzaje migdałów – słodkie i gorzkie – przy czym obie odmiany mogą rosnąć na jednym drzewie. Te gorzkie zawierają amigdalinę, która rozkłada się, tworząc trujący kwas cyjanowodorowy. Dlatego takie migdały nie nadają się do spożycia. Pozyskuje się z nich olejek eteryczny, którego używa się do aromatyzowania żywności i produkcji likieru amaretto. Dorosła osoba może spożyć do 50 gorzkich migdałów i nie będzie to dla niej groźne. W przypadku dzieci niebezpieczne jest już 5 tych migdałów. W opakowaniu, które zawiera 150 słodkich migdałów, może się czasem trafić jakiś gorzki. |
Mleko migdałowe charakteryzuje się konsystencją bardzo podobną do mleka krowiego i może być używane do tych samych celów. Jednak wyróżnia się ono licznymi zaletami.
Właściwości mleka migdałowego:
bezlaktozowe,
bezglutenowe,
pozbawione szkodliwego cholesterolu,
mniej kaloryczne niż mleko krowie, sojowe i ryżowe,
bogate w witaminę E.
Ponadto zawarty w tym mleku błonnik wzmacnia i chroni ściany jelita.
Ponieważ sprzedawane w sklepach produkty zawierają często zbyt dużo cukru, warto samemu przygotowywać mleko migdałowe. Z ramki dowiesz się, jak to zrobić.
Olejek migdałowy jest składnikiem wielu kosmetyków, bo przypomina tłuszcz wytwarzany przez skórę i dlatego bardzo dobrze się wchłania. Dzięki zawartemu w nim kwasowi linolowemu skóra pozostaje miękka i dłużej wygląda młodo. W aptekach znajdziesz czysty olejek migdałowy, którego możesz używać do pielęgnacji skóry i włosów. Dodając do olejku łyżkę soli morskiej, stworzysz idealny peeling, którym delikatnie usuniesz zrogowaciały naskórek. Jeśli wmasujesz olejek migdałowy w skórę głowy i we włosy, staną się one mocne i błyszczące. Zostaw olejek na głowie na noc i umyj włosy następnego dnia rano.