Co przy zamrożonym barku?

prof. dr Thomas Wessinghage odpowiada: Zamrożony bark nie jest typowym skutkiem uprawiania aktywności sportowej, nie jest również następstwem uszkodzeń nabytych czasie w treningu. Są to złogi wapnia w ścięgnach, np. stożka rotatorów barku (głęboko leżące mięśnie i ścięgna stawu barkowego, które wykonują przede wszystkim ruchy obrotowe). Diagnozę stawia lekarz na podstawie prześwietlenia RTG. Przyczyna powstawania złogów wapniowych w tkance ścięgien nie została jeszcze dokładnie wyjaśniona. Podejrzewa się, że chodzi tutaj o mikrourazy i procesy zapalne, które w pewnych warunkach pozostawiają po sobie złogi wapniowe. Czasami złogi takie nie wywołują żadnych dolegliwości, a czasami powodują ból – zarówno w czasie ruchu, jak i w spoczynku. Dobra wiadomość brzmi: w wielu wypadkach złogi te po pewnym czasie (około 12 miesięcy) rozkładają się w mniejszym lub większym stopniu same. Dlatego leczenie konieczne jest tylko wtedy, gdy dokuczają z tego tytułu dolegliwości.

Korzystna będzie terapia zimnem (zimne okłady żelowe, kostki lodu zawinięte w ręcznik), które wykazują działanie przeciwzapalne. Lekarz może również przepisać Panu leki przeciwzapalne (np. diklofenak czy ibuprofen). Jeśli leczenie nie przyniesie żadnego efektu, konieczna może się okazać operacja (artroskopia) lub leczenie falą uderzeniową.