Sprawia potworny ból i dzieje się w ułamku sekundy: złamanie kości obojczykowej. Przede wszystkim wskutek upadku podczas jazdy na rowerze lub na nartach. Przeczytaj, dlaczego tak łatwo złamać właśnie obojczyk, dlaczego nie jest to poważny uraz i jak mu zapobiegać.
Jedna z moich pacjentek zdecydowała się w ostatnim czasie na zakup roweru. Umówiła się ze sprzedawcą na jazdę próbną. Okazało się dla niej problemem zsiąść z ciężkiego roweru (około 30 kg) na czerwonym świetle. Po chwili już leżała na asfalcie. Jej obojczyk nie przetrwał uderzenia i pękł mniej więcej na jednej trzeciej wysokości. W tym miejscu obojczyk często pęka, gdyż kość jest tam bardzo cienka i delikatna.
Złamanie kości obojczykowej Kość obojczykowa (Clavicula) łączy mostek ze sklepieniem stawu ramiennego. Stabilizuje ona obręcz barkową i zapobiega kiwaniu się łopatki. Kość obojczykowa jest miejscem przyczepu mięśni, które przemieszczają się wskutek złamania. Dlatego w razie tego typu urazu prawie zawsze można wyczuć dotykiem, gdzie doszło do złamania. |
Złamanie kości obojczykowej należy do najczęstszych złamań kości. Najczęściej ulegają mu – oprócz rowerzystów i narciarzy – również rolkarze, jeźdźcy konni i motocykliści. W ten sposób może również skończyć się upadek z drabiny lub podczas biegu, gdy padamy na wyprostowaną rękę lub na bark. Silny ból, obrzmienie i krwiak w obszarze złamania to sygnały alarmowe, które komunikują: natychmiast do lekarza lub na najbliższy ostry dyżur chirurgiczny! Tam zostanie wykonane zdjęcie rentgenowskie i postawiona diagnoza.
98% wszystkich złamań kości obojczykowej można leczyć przy pomocy stabilizatora obojczyka.
Tak wygląda stabilizator obojczyka.
Lekarz założy Ci najprawdopodobniej stabilizator obojczyka. Jest on zakładany na oba barki i zapinany na plecach tak, by ściągać barki w dół. Napięcie to ma za zadanie odciążyć kości obojczyka i przywrócić je do ich pierwotnego ustawienia. Złamane końce mogą dzięki temu możliwie precyzyjnie zrosnąć się i zagoić. Początkowo stabilizator powinien być codziennie kontrolowany i dociągany. Należy go nosić 4-6 tygodni. Całkowity powrót do sprawności potrwa 8-12 tygodni. Stabilizator został już zdjęty? W takim razie teraz będziesz mobilizować dłoń, nadgarstek i łokieć, a później również obręcz barkową.
O wiele rzadziej zachodzi konieczność zoperowania kości obojczyka. Zdarza się to wówczas, gdy złamane fragmenty nie zrastają się lub doszło do uszkodzenia naczyń lub nerwów. Podczas operacji kość zazwyczaj jest łączona metalową płytką i śrubami. Płytka może zostać usunięta najwcześniej po pół roku.
Strach i niepewność mogą tak samo prowokować upadki, jak lekkomyślność i buta. Dlatego ważne jest, aby czuć się pewnie podczas uprawiania sportu. Jazda na rolkach, jazda na rowerze górskim, jazda na kolarzówce czy motocyklu – jako profilaktykę upadków zalecam ostrożność i regularną pracę nad techniką. Jazda na rowerze to dla wielu osób wyłącznie letni sport. Gdy naciskamy na pedały po półrocznej przerwie, musimy wziąć pod uwagę, że nasza sprawność nieco się obniżyła. To samo dotyczy jazdy na nartach wyłącznie zimą. Poćwicz najpierw technikę „na sucho”, aby odzyskać chwilowo utracona pewnośc siebie.