Czy dieta o przerywanej restrykcji kalorycznej jest tak samo skuteczna wśród diabetyków jak ciągła dieta odchudzająca?
W badaniu z bieżącego roku (Carter S., Effect of Intermittent Compared With Continuous Energy Restricted Diet on Glycemic Control in Patients With Type 2 Diabetes, Diabetes and Endocrinology, 2018, July 20) brały udział osoby chorujące na cukrzycę typu 2. Celem było określenie, czy przerywana restrykcja kaloryczna jest lepszym i dobrym sposobem na spadek masy ciała u diabetyków w porównaniu do ciągłej diety o ograniczeniu kalorycznym. Jest to pierwsze badanie kliniczne o tak długim okresie – 12 miesięcy.
Uczestnicy zostali podzieleni na dwie grupy. Pierwsza stosowała dietę bardzo niskoenergetyczną przez 2 dni (500–600 kcal na dobę) oraz dietę normalną przez kolejne 5 dni. Druga grupa stosowała dietę niskokaloryczną przez cały czas (1200-1500 kcal, 30% białka, 45% węglowodany, 25% tłuszcze).
Porównywano poziom hemoglobiny glikowanej, masę ciała oraz zawartość tkanki tłuszczowej i mięśniowej.
Wyniki wykazały, że przerywana restrykcja jest porównywalnie efektywna jak ciągła. Poziom hemoglobiny glikowanej uległ obniżeniu do tego samego poziomu w obu grupach. Przerywana dieta jest bezpieczna dla osób z wyrównaną glikemią i zażywających leki nie wywołujące hipoglikemii. Osoby zażywające insulinę wymagają kontroli w dawce leku, dlatego muszą być pod opieką specjalisty w trakcie takiej diety. Dieta przerywana poprawia wydajność spadku masy ciała w porównaniu do ciągłego ograniczenia kalorycznego. Głównym czynnikiem jest tutaj łatwość stosowania takiej diety, ponieważ tylko przez dwa dni trzeba stosować ograniczenia żywieniowe. W pozostałe dieta jest normalna. Szczególnie dobrze się sprawdzi taki schemat odchudzania u osób mających słabszą motywację.
