W ten sposób uspokoisz umysł

Pewnie zadajesz sobie teraz pytanie, dlaczego powinieneś w ogóle coś takiego robić. To bardzo proste, jeżeli nie jesteś akurat lingwistą, który zajmuje się sanskrytem, twój umysł nie będzie wiązał ze słowami żadnego znaczenia. To znaczy, że może on kompletnie na nie nie reagować. W ten sposób twój umysł może się wreszcie odprężyć, ponieważ on również cieszy się z małej przerwy. Idea jest taka, by związać umysł z przedmiotem mediacji („Saguna” – z przedmiotem). Przedmiot mediacji można sobie oczywiście dowolnie wybrać, ale warto wybrać taki, który pomaga najbardziej. Jeżeli zdecydujesz się na przedmiot i recytujesz sutrę jogi: „yogas-citta-vritti-nirodhah“, wchłaniasz jakość sutry. I wreszcie osiągasz spokój!

Rzeczywistym ćwiczeniem recytacji jest obserwowanie impulsów wysyłanych przez twoje ciało, umysł i duszę oraz niereagowanie na nie. Dzięki milczącej obserwacji dowiesz się, ile rzeczy cię kształtuje: doświadczenia – dobre i złe, wyobrażenia, pragnienia i lęki. Są one kolejnymi czynniki zakłócającymi pracę umysłu. Wszystkie te czynniki przemawiają w tobie, co prowadzi do pojawienia się niepokoju w umyśle. Nie zwracaj na te głosy uwagi, ale obserwuj, jak powoli, ale zdecydowanie cichną, aż w końcu znikną całkowicie.

   Na początku medytacji, zanim zaczniesz z właściwym ćwiczeniem, wczuj się przez chwilę w swój organizm. Jak się czuje twoje ciało? Jakie myśli, jakie emocje teraz tobą rządzą?

• Niezależnie od tego, czy chodzisz, stoisz, siedzisz, czy leżysz: rozluźnij ramiona.

• Teraz zacznij recytować sutrę jogi „yogas-citta-vritti-nirodhah”, yogas- citta-vritti-nirodhah”…

• Znajdź rytm swojego oddechu, aby oddech, recytacja i, jeżeli chodzisz, twój krok tworzyły jedność.

• Jeżeli twoje myśli gdzieś uciekają, po prostu zacznij recytację od nowa.

• Recytuj przez 3–15 minut.

• Następnie powoli ją zakończ recytację i poczuj jeszcze przez chwilę jej wydźwięk. Określ, jak się teraz czujesz i zaobserwuj przede wszystkim stan twojego umysłu.