Rośliny strączkowe i ich lecznicze właściwości

Działanie hormonalne jest oczywiste (soja zawiera fitoestrogeny przypominające budową hormon żeński estrogen). Nic jednak nie wiadomo na temat zagrożenia chorobami nowotworowymi spowodowanymi przez produkty sojowe. Dlatego dwa lata temu odstawiłem zupełnie produkty sojowe. I czuję się świetnie.

Istnieje pewne powiedzenie, powtarzane w różnych krajach: „Na każdą chorobę jest dobre ziele”. Czy wiemy jednak, że wiele chorób można zwalczać także przy pomocy roślin strączkowych?

Tabela: Właściwości lecznicze roślin strączkowych

Fasola przybyła do Europy w XVI wieku z Andów. Nie jest podatna na działanie mrozu i dzieli się na dwie grupy: fasole zwykłe i fasole tyczkowe. Fasole zwykłe dojrzewają szybciej.

Tabela: Odmiany fasoli jadalnych

1. Fasola jest świeża, gdy podczas zginania przełamuje się.

2. Świeża fasola może być przechowywana w lodówce maksymalnie 48 godzin.

3. Końcówki świeżych, zielonych fasoli należy odciąć tuż przed ich przyrządzaniem.

4. Suszone fasole można przechowywać przez dwa lata.

5. Wrzucić suszoną fasolę przed jej przygotowaniem do dużego garnka z zimną wodą. Wyrzucić ziarna, które wypłynęły na powierzchnię wody.

6. Fasolę należy dokładnie ugotować, gdyż zawiera fazynę, trującą substancję. Udowodniono, że w fasoli półksiężycowatej znajdują się nawet pochodne cyjanowodoru. Dlatego też woda, w której gotowana jest ta fasola musi być wielokrotnie wymieniana.

7. Do gotowania fasoli dobrze jest dodać kminek. Dzięki niemu unikniemy wzdęć.

8. Gdy gotujemy fasolę, tworzą się zawsze szumowiny, dlatego należy odcedzić wodę od czasu do czasu lub dodać do niej nieco oleju.

9. Jeśli do wody do gotowania dodamy małą łyżeczkę sody oczyszczonej, kolorowe fasole zachowają swoją barwę.

Groch pochodzi z terenów śródziemnomorskich. Obecnie znamy ponad 250 jego odmian. Świeży, młody groch gotujemy krótko. Im mniejszy groszek, tym delikatniejszy jego smak. Suszony groch należy namoczyć przez noc.

Mimo namoczenia taki groch potrzebuje dłuższego czasu gotowania niż świeży groszek. Bardzo młody groszek można jeść nawet na surowo, gdyż nie zawiera on fazyny, obecnej już w starszych strąkach.

Tabela: Odmiany i postacie grochu jadalnego

Orzeszki ziemne z biologicznego punktu widzenia nie są orzechami. Ludzkość zna orzeszki ziemne od 3 tysięcy lat. Nie ma żadnych przeciwwskazań, aby od czasu do czasu zjeść solone orzeszki jako chrupiącą przekąskę. Należy zwrócić koniecznie uwagę na to, aby nie było w nich dodatków chemicznych. Najlepiej kupować prażone orzeszki w puszce. Azjaci uwielbiają te orzeszki jako dodatek w ich kuchni.

Amerykanie znowuż kochają masło orzechowe. Niestety, oprócz specjalnych sklepów z żywnością ekologiczną mają tylko masło orzechowe z cukrem. Orzeszki ziemne należy przechowywać w zimnym i suchym pomieszczeniu w przeciwnym razie jełczeją.

Z powodu jełczenia orzeszki te można przechowywać w zimie przez kilka miesięcy, w lecie natomiast tylko 14 dni. Podobnie jak wszystkie inne rośliny strączkowe orzeszki ziemne zawierają dużo białka. Stąd też jest to przysmak wegetarian.

Ciecierzyca pod względem biologicznym jest bardzo zbliżona do „zwykłego” grochu. Dlatego w nazwie jej występuje słowo „cicer”, co oznacza po łacinie groch. Istnieje mała i okrągła ciecierzyca (pochodząca z Indii) i duża, żółtawa, którą uprawiało się na terenach śródziemnomorskich. Obydwie odmiany można stosować w kuchni do podobnych celów.

Ciecierzyca często pojawia się na stole, jako puree, kotleciki lub w daniu jednogarnkowym. Ciecierzyca musi moczyć się przez noc, następnie być gotowana przez trzy godziny. Do gotowania nie używać wody, w której była moczona. Tę wodę należy wylać.

Nie wykorzystujemy też ziaren, które wypłynęły na powierzchnię wody, w której się moczyły. Natomiast ciecierzycę z puszki można jeść od razu.

Soczewica ma różne barwy i wielkości. Szczególnie lubiana jest soczewica brązowa i zielona oraz czerwona i żółta. Im mniejsze nasiona tym szlachetniejszy ich smak. Związki aromatyczne cieciorki znajdują się w jej łupce. Im mniejsza cieciorka, tym większą jej część stanowią łupki.

Dojrzała ciecierzyca ma gładką skórkę. Gdy ciecierzyca jest zbyt długo przechowywana, ciemnieje. Nie należy kupować sczerniałej cieciorki. Przed gotowaniem więc, należy przebrać nasiona ciecierzycy. Odłożyć uszkodzone lub ciemne ziarna. Od czasu do czasu w opakowaniu z ciecierzycą zagubi się także mały kamyk. Suszona ciecierzyca utrzymuje się najdłużej z wszystkich roślin strączkowych, a mianowicie kilka lat.

Tabela: Wartości odżywcze roślin strączkowych w 100 gramach